นิพนิทรารมณ์อัตลักษณ์

พิณบรรเลงเพลงกล่อมยามนิทรา
ลมเข้าห่มฟากฟ้าสะทกสะท้าน
แสนอ่อนเปลี้ยเพลียกายจากวันวาน
ความซบเซารอนรานพาลครอบงำ

ความง่วงเหงานั้นเล่าปรากฏอยู่
ในดวงเนตรทั้งคู่ดูบอบช้ำ
โอ้หทัยเหนื่อยหน่ายร้ายระกำ
ลมหายใจชื่นฉ่ำพลันโรยรา

เพราะฉันลืมดื่มด่ำกับความงาม
ในดงหนาม ดอกไม้ งามหนักหนา
ส่องประกายระย้ายิบแห่งเมตตา
เกินภาษาบรรยายในปฐวี

เพราะฉันลืมแสงทิพย์แห่งตะวัน
อันวิเศษสร้างสรรค์รุ้งเจ็ดสี
หยาดน้ำค้างพรายพร่างทางไมตรี
อักโขภิณีครูแก้วแววปัญญา

อันวิจิตรนฤมิตรท่วงทำนอง
อิสรารสตรึกตรองกรองภาษา
ประภัสสรสุนทรียสนทนา
สาดแสงทองทั่วฟ้าอย่างสามัญ

นิพนิทรารมณ์ใยเล่าเพียงกลกาล
แม้แปรเปลี่ยนสังขารเบญจขันธ์
แม้เอกภพแปลกแยกแตกสะบั้น
ผงเข้าตาเท่านั้นอันกลลวง

นิพนิทรารมณ์ใยเล่าเพียงเสพติด
บริโภคความคิดเครื่องบวงสรวง
แพร่กระจายถูกผิดธาตุทั้งปวง
โอ้อนุภาพแห่งดวงจิตวิญญาณ

พระเจ้าทรงผนวกเข้ากับมวลมนุษย์
เอกภาพโดยบริสุทธิ์อย่างพื้นฐาน
กำหนดได้ดำริชอบประสบการณ์

อนาคตดลบันดาลดั่งใจคน ๚ะ๛

ครู

เธอคือใครดวงใจฉัน
แสงตะวันแห่งความหมาย
อ่อนละมุนเรืองรองราย
ส่องประกายในใจคน

ท่ามกลางทุกข์อันหม่นหมอง
ฟ้าคะนองความสับสน
ทางคับแคบแค้นอับจน
โกรธเกลียดล้นท่วมปฐพี

ฉันเห็นเธอในดวงตา
เช่นท้องฟ้าประกายสี
เช่นสายธารแห่งความดี
ทำหน้าที่อย่างพากเพียร

ฉันเห็นเธอในผู้อื่น
เขาเริงรื่นเมื่อรู้เรียน
เรียนเพื่อละการเบียดเบียน
เรียนเพื่อเปลี่ยนคุณค่าคน

Rabindranath Tagore's Geetanjali

Where the mind is without fear and the head is held high
Where knowledge is free
Where the world has not been broken up into fragments by narrow domestic walls
Where words come out from the depth of truth
Where tireless striving stretches its arms towards perfection
Where the clear stream of reason has not lost its way into the dreary desert sand of dead habit Where the mind is led forward by thee
Into ever-widening thought and action
Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake

เกิดตายก่อชีวิต

ลมแผ่วพริ้วปะทะที่ปลายจมูก
ดำดิ่งสู่กระแสธารไหลเอื่อย
ผ่อนคลายทาบทาทุกอณู
สยบความเหนื่อยล้าของร่างกาย

สดับฟังเสียงเพลงแห่งจิตวิญญาณ
ท่วงทำนองคุ้นเคยมิลืมเลือน
ทบทวนอย่างตั้งใจ
สายลมที่พัดมาชั่วนาตาปี
ลมหายใจ
ยังแผ่วพริ้วซื่อตรงลงที่เดิม

โดยไม่ตั้งใจ
เธอได้จับมือฉันขีดเขียนฟากฟ้า
ถักทอผืนดินแห่งความหวัง
หัดร้องเพลงกับสายลม
ยลกับความงามของแสงแดด ปุยเมฆ และขุนเขา

ความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม
แต่ไม่สำคัญสำหรับฉันอีกต่อไป
ชีวิตไร้พรมแดน
ใต้จิตสำนึกเดียวกันของทุกสิ่ง
ลมหายใจของเขา เป็นลมหายใจของเราเช่นเดียวกัน

harmony of life (ต่อ)

Life is vibrating and it is also the same phenomena to the rhytm of music. What kind of music combination is your life?